فریبا کرمی - دانشگاه تبریز، گروه جغرافیا، تبریز، ایران
اکبر نمازی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
وحدت حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

در دهه های اخیر شهرهای ایارن مانند دیگر شهرهای جهان سوم دچار تغییر و تحولات زیادی شده اند. به طوری در پی تحولات اجتماعی، اقتصادی، موجب رشد گسیخته و بی قواره شده که ناشی از فقدان سیاست های مناسب ساخت و ساز و عدم برنامه درست در بهره برداری از زمین می باشد. شهر تبریز به عنوان یکی از کلان شهرهای ایران از این مورد استثنا نبوده و رشد ناهماهنگ را تجربه کرده است. توسعه فیزیکی شهر تبریز باعث تخریب زمین های زراعی، کمبود امکانات زیربنایی، زیست محیطی و غیره شده است. هدف این پژوهش بررسی روند گسترش فیزیکی- کالبدی شهر تبریز در طی سالهای 1335-1390 بوده است. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی- توصیفی بوده و از مدل آنتروپی شانون استفاده شده است. ن تایج پژوهش نشان می دهد گسترش شهر تبریز در سال 1335 پراکنده و در سال 1390 متراکم (فشرده) است.

گسترش کالبدی- فضایی، تحلیلی، توصیفی، مدل آنتروپی شاتون، گسترش متراکم، شهر تبریز