لیلا بیرانوند - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری پردیس علوم و تحقیقات لرستان
فریدون امیدی نسب - استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه لرستان
مهدی شریفی - دانشجوی دکترای معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز

معماری پایدار یا محیط زیستی، گسترده وسیعی را چه در بحث طراحی، انتخاب مصالح، مصرف انرژی و غیره را تحت تأثیر قرار میدهد. معماری پایدار از جمله جریان های مهم معماری در عصر کنونی می باشد که سه حوزه اقتصادی، اجتماعی و انرژی های تجدید ناپذیر و بهینه سازی مصرف انرژی را شامل می شود. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و صنعت، اثرات زیانباری متوجه جوامع امروزی و مدرن شده است و پیامدهای این صنعت و تکنولوژی باعث مصرف غیر مسئولانه انرژی های فسیلی و تجدید ناپذیر گردیده که از بین رفتن اکولوژی های طبیعی و ا نسانی و اثرات گلخانه ای را به دنبال داشته است. لذا در راستای پیشرفت روزافزون دانش و فن آوری های نوین در عرصه های مختلف زندگی بشر، ایجاد سیستم های هوشمند در صنعت ساختمان از جمله این عرصه هاست. هدف از استفاده از مصالح هوشمند در ساختمان ایجاد انطباق هوشمند با توجه به شرایط محیطی است. مصالحی که در زمان و مکان محدود نمی گردند و در اداره حفظ بهتر اکوسیستم نقش کلیدی ایفا می کنند. مصالحی که پتانسیل درک و پردازش رویدادهای محیطی را داشته و نسبت به آن پاسخ می دهند. به عبارت دیگر مصالح ه وشمندانه در برابر شرایط اکولوژیکی واکنش نشان می دهند. از جمله مهمترین کاربردهای مصالح هوشمند در صنعت ساختمان کنترل فعال سازه، تهویه مناسب، تولید انرژی از طریق پوسته ساختمان است. با توجه به اهمیت پوسته ساختمان در کنترل تبادل حرارتی بین درون و بیرون بنا مصالح بکار رفته در آنها دارای اهمیت بسزایی در ایجاد شرایط آسایش حرارتی در ساختمان می باشد. بر این اساس یکی ازمهمترین راهکارها در جهت دستیابی به معماری پایدار محیط و شناسخت فناوری های نوین و مزایای استفاده از آنها به منظور بکارگیری مواد و مصالحی است که موجب کاهش انرژی و همچنین تأمین شرایط آسایشی مطلوب برای ساکنان ساختمان گردد.

معماری پایدار، تکنولوژی، انرژی، مصالح هوشمند، پوسته ساختمان، شیشه