محمدعلی نعمتی - دانشجوی دکتری معماری، دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمدرضا بمانیان - استاد دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مجتبی انصاری - دانشیار دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

هدف ابزارهای سنجش پایداری، حرکت از ساختمان های سبز به ساختمان های دربردارنده ی نیازمندی های واقعی آینده است. این جنبش، با درنظر گ رفتن برهم کنش جنبه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بناگردیده و در دستیابی بهاین مهم، رقابتی جدی در تکامل ابزارهای سنجش محیطی ساختمان شکل گرفته است. هدف این پژوهش، تبیین مفهوم ابزار سنجش محیطی، از طریق تحلیل و دسته بندی ابزارهای م ورد استفاده در کشورهای پیشرو در این حوزه و بررسی منتقدانه تفاوت ها و وضعیت فعلی آنها است. مقایسه این ابزارها به دلیل سنجش انواع متفاوتی از ساختمان ها (نوع کاربری، پوشش زمان ساخت بنا، تأکید بر جنبه های کیفی و کمی سنجش و فازی از بنا که مورد ارزیابی قرار می گیرد) دشوار است. در این مقاله به شیوه ی تحلیلی- تطبیقی، با بررسی این ابزارها و دسته بندی پارامترهای تعیین کننده در ماهیت آنها، تفاوت های این ابزارها مورد بحث قرار گرفته و تلاش گردیده آینده آنها، توجیه کاربرد آنها و میزان تأثیر نتایج آنها بر تصمیم گیری ها در حوزه معماری پایدار ارزیابی شود. توصیف ا بزارهای سنجش پایداری مشمول این پژوهش، بر اساس مطالعات کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل تجارب سایر مؤلفین بوده است.

اثرات محیطی بنا، سنجش محیطی ساختمان، چرخه حیات بنا، پایگاه داده، پایداری