هاجر حاجی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه غیرانتفاعی دیلمان، لاهیجان
فروغ حیدرپور کوچکی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه غیرانتفاعی دیلمان، لاهیجان
سیدباقر حسینی - دانشیار، عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
رضا پرویزی - عضو هیئت علمی موسسه غیرانتفاعی دیلمان، لاهیچان

تمام کودکان نمونه های خارق العاده ای هستند، آنها می توانند هم در کودکی خلاق بوده و هم در بزرگسالی خلاق باقی بمانند. اما میزان بهره مندی از خلاقیت متفاوت است. و عوامل مختلفی در زندگی، بر این بهره مندی مؤثرند. باور کردن روح کاوش و تقویت فرآیند تفکر و خلاقیت هر فرد در دوران کودکی امکان و تأثیر بیشتری دارد، چرا که در دوران کودکی به دلیل عدم وابستگی ذهن به چارچوب عرفی و محدودیتهای پیرامونی، ذهن آدمی مسائل را ساده تر می بیند و در نتیجه، ساده تر به حل آنها دست می زند. کودکان حساس ترین و تأثیر پذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند. این امر مستلزم فراهم بودن فضایی کودکانه و صمیمانه است. فضایی به دور از هیاهوی دنیای بزرگتر، دنیای پر از شادی با رنگ های زیبا، روشن که در آن کودک فرصت بیان افکار تازه و پرورش و رشد استعداد هایش را داشته باشد، فضایی که زمینه ای مناسب برای خلاقیت ک ودکان فراهم آورد. نور و روشنایی جزئی از ذات زندگی بوده و در بسیاری از فرهنگ ها نور یا خورشید به عنوان منبع نور، عنصری خدایی محسوب می شده و آن را ارج می نهادند. در این مقاله نقش و جایگاه نور در معماری مسکونی و تأثیر آن بر خلاقیت کودکان بررسی شد. روش تحقیق مورد استفاده به صورت کتابخانه ای و بررسی مقالات و پژوهش ها و کنفرانس های قبلی ا نجام شده در این زمینه می باشد. در نتیجه گیری مقاله برای ارتقاء کیفیت و خلاقیت در کودکان ایران پیشنهاداتی ارائه شد.

خلاقیت، کودک، نور، محیط و فضا