اقبال شاکری - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر( پلی تکنیک تهران)
سید محد فلاح مرتضی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت-دانشگاه صنعتی امیرکبیر ( پلی تکنیک تهران)
مهدی عصاری - دانشجوی دکترای مکانیک سنگ- دانشگاه شاهرود

از زمان عقد اولین قرارداد رسمی راهبری دستگاه حفار در ایران در حدود 10 سال می گذرد و در این مدت چندین قرارداد مشابه دیگر منعقد شده است. سیاست کشور مبنی بر توسعه حمل و نقل ریلی و سرعت بخشیدن به عملیات ساختمانی احداث تونل های ارتباطی خطوط راه آهن سریع السیر و مترو، باعث تمایل کارفرمایان و شرکت های پیمانکاری به استفاده از دستگاه حفار TBM شده است. با توجه پیچیدگی فنی و اجرایی بالای ماشین های حفار TBM، فرآیند اپراتوری، نگهداری و تعمیر این دستگاه ها بسیار مشکل بوده و مستلزم به کارگیری متخصصین گوناکون، حتی با ملیت های مختلف می باشد. تفاوت زیاد دستمزدی متخصصین، تفاوت های فاحش قوانین هر کشور، ضوابط و مقررات داخلی ایران و همچنین برآورد دقیق کارکرد متخصصین در طول مدت زمان استفاده از TBM، از جمله چالش های قراردادهای خدمات راهبری دستگاه حفار TBM می باشد. در این پژوهش چالش ها و ملاحظات قراردادی خدمات راهبری ماشین های TBM مورد بررسی قرار گرفته و راه حل های منصفانه برای موارد کلیدی و اصلی تعهدات طرفین ارائه می گردد.

قرارداد، تونل های ارتباطی، خدمات راهبری، دستگاه حفار ( TBM)