مهدی شنبدی
سعید زینالی هریس - مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی
مجید بنی آدم
احمد امیری

در مطالعه حاضر، بررسی آزمایشگاهی به منظور تحلیل عملکرد حرارتی با استفاده از افزودن نانولوله کربنی به سیال پایه آب دیونیزه انجام گرفته است. آزمایشات در یک ترموسیفون بسته دو فازی به طول 450 میلیمتر و قطر 20 میلیمتر صورت گرفته است. در این مطالعه از نانولوله کربنی چند جداره با طول μm 5-15 و قطر nm 10-20 استفاده شده است که از آن، نانوسیال (نانولوله کربن-آب دیونیزه) با غلظت های 0.2% ، 0.5 % و 1 % وزنی تهیه شده است . اثر نانوسیال ها به منظور بررسی پارامتر 60 و 90 وات بر روی بازده حرارتی و عدد ،45 ، توان های ورودی 30 ناسلت در ترموسیفون بسته دو فازی و همچنین بررسی دما و فش ار خلاء نسبت به زمان انجام آزمایش در توان های مختلف مورد بحث قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با افزایش توان ورودی بازده حرارتی و عدد ناسلت در ترموسیفون افزایش می یابد اما با افزایش غلظت نانوسیال، بازده حرارتی و عدد ناسلت در ترموسیفون به ترتیب افزایش و کاهش می یابد. به همین ترتیب افزایش غلظت نانوسیال باعث افزایش افت فشار خلاء نسبت به زمان انجام آزمایش نیز می شود که در فرآیندهای جوشش مناسب نیست.

نانوسیال، ترموسیفون، نانولوله کربن، بازده حرارتی، عدد ناسلت