امین الله کرمی - کارشناس ارشد عمران (زلزله)
مجتبی فتحی - عضو هیئت علمی دانشگاه

در این مقاله تمهیدات لازم برای بررسی عددی استفاده از بتن اضافه شونده در مقاوم سازی اتصالات سازه های فلزی ارائه شده است. تجارب زلزله هایی همچون یم، زرند، دشت سیلاخور نشان می دهد که مهم ترین بخش گسیختگی در سازه های فولادی، عدم کارایی لازم در اتصالات می باشد. استفاده از افزایش سختی و اعمال جوشکاری مجدد از عواملی می باشد که عملکرد نامناسبی را به اتصال پس از مقاوم سازی می دهد. در این ماین استفاده از ورقهای ترکیبی FRP یا استفاده از روش عملکرد توام اتصال یا بتن اضافه شونده از روشهای کارآمد می باشند. استفاده از ورقهای ترکیبی به علت نوع عملکرد و اجرای حساس آن احتیاج به تکنیکی خاص دارد. استفاده از روش عملکرد توام بتن اضافه شونده مستلزم بکارگیری روش های تحلیلی و عددی مناسب جهت برآورد مطلوب رفتار این مجموعه دارد. المان های استفاده شده، تحلیل مناسب غیرخطی، صحیح درنظسر گرفتن تکیه گاه ها و کالیبره نمودن اطلاعات عددی و آزمایشگاهی از جمله موارد تعیین کننده می باشند. با انجام تحلیل عددی در یک مطالعه موردی و برآورد نمودن مطالب عنوان شده، مدل عددی کارآمدی برای تحلیل عملکرد توام بتن و اتصال ارائه شده است.

مقاوم سازی- بررسی عددی- عملکرد توام- اتصالات سازه های فلزی