صمد استجلو - مهندس عمران، شرکت مهندسین مشاور بندآب (ناظر مقیم سد و شبکه)
حمید اسدی - مهندس عمران، شهرداری شهر آجین

توجه به مسئله تراوش و فرار آب از پی و انتخاب روش مناسب آب بندی، یکی از بخشهای مهم در طرح های سد سازی به شمار می رود. معمولا در پی سدهای خاکی باید از تراوش و نشت زیاد جلوگیری شود، و بطور کلی یکی از مهترین روشهای کاهش تراوش آب و کنترل جریان و زه آب در پی سدهای خاکی استفاده از تکنیک دیوار آب بند با بتن پلاستیک می باشد، که علاوه بر نفوذپذیری کم و قابلیت شکل پذیری زیاد، کرنشهای تحمیلی از طرف پی به دیوار، تحت بارگذاری های سد و شرایط خاص و مختلف هیدرولیکی را بدون وقوع ترک خوردگی تحمل نماید. بتن پلاستیک، بتنی است که از ترکیب آب، سیمان، بنتونیت، شن و ماسه و گاهی خاک رس به دست می آید. که در این تحقیق بررسی هایی در این زمینه بعمل آمده است.

دیوارآب بند، بتن پلاستیک، کنترل تراوش، گرادیان هیدرولیکی، بنتونیت