رضا مروتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
علیرضا شکوهی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

دریاچه ارومیه بزرگترین سطح آبی کشور بوده که مابین دو استان آذربایجان غربی و شرقی قرار دارد.در سنوات اخیر به دریاچه ارومیه به دلیل خشک شدن بخشی از آن و پایین آمدن سطح آب آن توجه فزاینده ای شده است.هدف از این پژوهش بررسی تأثیر خشکسالی بر خشک شدن تدریجی و کم شدن عمق این دریاچه می باشد.برای این منظور از شاخص شناسایی خشکسالی (RDI) استفاده شد. این شاخص دو پارامتر بارش و تبخیرتعرق پتانسیل را در بر می گیرد که بر صحت انجام مطالعات مربوط به خشکسالی می افزاید. برای فراهم آوردن داده ها، از دو بانک جهانی GPCC برای بارش و NCEP/NCAR برای دما برای محاسبه تبخیرتعرق پتانسیل استفاده شده است.اطلاعات این دو پایگاه به صورت شبکه بندی شده در دسترس است. بررسی ها برای دوره بلند مدت 2010-1980 انجام پذیرفت و مشخص شد که این حوضه از سال 2008 تا 2010 تحت تأثیر خشکسالی متوسط و شدید قرار گرفته است. منطقه ای می تواند از خشکسالی خارج شودکه وضعیت نرمال و یا مرطوب را پیش از آن تجربه کرده باشد.با انجام تحلیل های مربوط به خشکسالی مشخص شد که قبل از سال 2008 ترسالی قابل توجهی را تجربه نکرده است و این حوضه توان زیادی برای خارج شدن از این وضعیت را ندارد.

دریاچه ارومیه،خشکسالی،شاخص RDI،شبکه بندی،NCEP/NCAR،GPCC