مهران مطلبی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، مهندسی عمران،مهندسی آب ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،
بهرام ثقفیان - استاد، گروه مهندسی عمران ، مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

انتشار روز افزون گازهای گلخانهای سرعت روند تغییر اقلیم را افزایش داده است، که علت آن فعالیت های بشر شامل سوزاندن سوخت های فسیلی )آزاد سازی دی اکسید کربن( و قطع درختان جنگل )جذب دی اکسید کربن( می باشد. برایپیش بینی تغییر اقلیم در آینده از مدل های چرخش عمومی استفاده می گردد. حداکثر بارش محتمل معیاری است که برای انتخاب سیلاب طراحی در پروژه های بزرگ به کار می رود. در این مقاله به جهت بررسی تغییر اقلیم بر مقادیر حداکثر بارش محتمل، حوضه سد گلستان واقع در شمال شرقی ایران انتخاب شد. از لحاظ زمانی دو دوره آینده نزدیک 2424 2402 و آینده دور 2404 2422 مد نظر قرار گرفت. از مدلهای گردش عمومی جو - HadCM3 و CGCM3 تحت سناریوی های انتشار A1B ، A2 و B2 استفاده شد. نرم افزار SDSM4.2 جهت ریز مقیاس کردن آماری پارامترهای اقلیمی مورداستفاده قرار گرفت. مقادیر حداکثر بارش در حالت اول با ضریب بیشینه سازی باد و رطوبت و در دومین حالت با ضریب رطوبت محاسبه شد. میزان تغییر مقادیر حداکثر بارش حدی ) PMP - ) ( برآورد شده نسبت به دوره تاریخی 2005-1960 در دوره آینده نزدیک با بازه تغییرات 8 تا 19 درصد )با ضریب بیشینه سازی باد و رطوبت( و 22 تا 8 درصد )با ضریب -رطوبتی( و برای دوره آینده دور با محدوده تغییرات 22 تا 11 درصد )با ضریب بیشینه سازی باد و رطوبت( و 02 تا 0 درصد )با ضریب رطوبتی( مواجه خواهد شد. مقادیر PMP نهایی با احتساب ضریب بیشینه سازی باد و رطوبت mm 201/2 و با ضریب رطوبتی mm 100/0 برآورد شد.

تغییر اقلیم، HadCM3 ، CGCM3 ، SDSM4.2 ، حداکثر بارش محتمل