رحمت اله نگهدار - استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی
مرجان صدرجمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، خاک و پی، دانشگاه محقق اردبیلی

خاک طبیعی موجود در محل، همواره به طور کامل برای تحمل سازه ی مورد نظر مناسب نمی باشد. به ویژه خاک های حاوی مقدار قابل توجی رس، خصوصیات خاصی از لحاظ مهندسی دارا می باشند و اغلب جزو خاک های مشکل آفریندر پروژه ها محسوب می شوند. لذا بهسازی این نوع خاک ها الزامی می باشد. از روش های اصلاح خاک استفاده از مواد افزودنی می باشد. آهک از افزودنی هایی است که با ایجاد واکنش پوزولانی موجب تقویت خاک می شود. اما اگر خاکحاوی یون سولفات باشد یا بعدا در معرض سولفات قرار گیرد، حضور آهک نه تنها مفید نبوده بلکه باعث افزایش تورم وکاهش مقاومت خاک می شود. در این مقاله به بررسی اثر افزودن نانوسیلیس به عنوان المان تسلیح روی میزان تورم مخلوط خاک، آهک و گچ )به عنوان سولفات( پرداخته شده است. نتایج حاصل دلالت بر کم شدن اثرات مخرب سولفاتها با افزودن نانوسیلیس می باشد. همچنین به بررسی تاثیر افزودن نانوسیلیس روی پارامترهای مقاومت برشی مخلوط خاک و آهک و یافتن درصد بهینه آن، تحت آزمایش برش مستقیم پرداخته شده است. نتایج حاصل بیانگر تاثیر قابل ملاحظه نانوسیلیس روی پارامترهای مذکور می باشد

نانوسیلیس، آهک، تورم خاک، دستگاه آزمایش برش مستقیم، پارامتر های مقاومت برشی