باعثه رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
رعنا نجاری نابی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
داریوش ستارزاده - عضو تمام وقت هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

در دهه های پایانی قرن بیستم و شروع قرن بیست و یکم، پایداری به عنوان یکی از مباحث مطرح در کلیه عرصه ها، به ویژه در عرصه فضاهای شهری و معماری مطرح بوده است. مقوله جهتگیری از جمله مقولاتی است که توجه به آن دررسیدن به اصول پایداری حائز اهمیت می باشد، لذا این مقاله با هدف بررسی و تاثیر گذاری عوامل اقلیمی بر جهت گیری بافتهای شهری و بناهای موجود در آن در جهت جذب خورشیدی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور دو گونهبافت سنتی و مدرن در شهر تبریز انتخاب شده است.روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش تحلیلی_ پیمایشی است که روش گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای می باشد. نتیجه حاصل از مقایسه تطبیقی دو گونه بافت شهری نشان از توجه بیشتر به اصول جهت گیری و جذب تابش خورشیدی و در نتیجه پایداری مطلوب دربافتهای سنتی نسبت به بافتهای مدرن می باشد

جهت گیری اقلیمی، عوامل اقلیمی، جذب خورشیدی، پایداری