مرجان امجد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان) اصفهان(،گروه معماری، اصفهان، ایران

شهر اصفهان پیدایش و تکوین تاریخی خود را مرهون حضورزایندهروداست. با توجه به اینکه این ناحیه از مناطق کم آب به شمار میرود، همگام با گذشت زمان مقوله تقسیم آب ،نهرهای آبرسانی و احداث مادیها از مهمترین راه حلها برایرفع این مشکل محسوب میشده، که پس از گذشت چند قرن شهر کویری اصفهان را تبدیل به یک باغ شهر کرده است. در طول تاریخ و به خصوص در قرن شانزدهم )دوره صفوی( که همگام باعمران و آبادانی بسیار در توسعه شهر همراه بوده، تقسیم آب و مسأله طراحی و ساماندهی مادیها و نهرهای آبرسانی به سطح شهر در چگونگی کیفیت فضاها و اندامهای شهری تأثیرگذاربوده است. اگر چه در ابتدا مادیها برای مقاصد آبیاری زمینهای کشاورزی و باغات گسترش یافتند اما با رشد و توسعه شهر، و جایگزینی محلات شهری به جای مزارع وباغات، اینکانالها، به عنوان محورهای سبز ناحیهای و محلی عمل کرده و با عملکرد غالب پیاده در ترکیب با سایر محورها، موجب گسترش محورهای شهری و تکمیل سلسله مراتب آنها شده است.مادیها و فضای سبز پدید امده در اطراف انها عاملتلطیف هوا و پیوند با طبیعت در محلات مسکونی شهرهستند.این مقاله بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانهای و به روش توصیفی، تحلیلی سعی در پاسخ به این سؤال دارد که نقشمادیها در توسعه پایدار شهر اصفهان چیست؟نتیجه آنکه شهر اصفهان به دلیل خصوصیات بنیادین و ماندگار خود پتانسیل آن را دارد که به درجاتی از پایداری دست یابد و در این راهاحیای نقش مادیها و حفظ ارزشهای هویتی تاریخی آنها از -جمله رویکردها، برای رسیدن به این مهم است.

اصفهان،زاینده رود،مادی،شهر پایدار