مهدی پاکروان - دانشکده مهندسی شیمی - دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدرضا غفاریان - دانشکده مهندسی پلیمر - دانشگاه صنعتی امیرکبیر

فومهای پلیمری گروهی از کامپوزیتهای سبک تضعیف شده می باشند که به دلیل ویژگی های فوق العاده ای مانند وزن سبک، خواص عایقی (حرارتی و صوتی) مناسب، خاصیت شناوری، قابلیت جذب صدا و ضربه، در کابردهای گوناگون مورد استفاده قرار میگیرند، به صورتی که حجم بازار این مواد در روبرو است. از طریق تولید فومهایی با ساختار سلولی بسیار ریز می توان موادی سبک با استحکام و مقاومت زیاد با قابلیت جایگزینی انواع پلیمرها تولید به سبب ماندگاری بسیار طولانی مدت در لایه های جو زمین موجب تسریع فرایند گرم شدن زمین و کاهش غلظت ازن در طبقات بالایی جو می شوند. از این رو بر اساس پروتوکل مونترال مصرف و تولید آن تا سال 2010 ممنوع خواهد گردید.. بنابراین یافتن جایگزین های مناسب برای ترکیبات CFC از اهمیت ویژه ای برخوردار است. دی اکسید کربن نیز به دلیل نوع ساختار خود، امکان استفاده بدین منظور را ندارد. در این مقاله به نحوه استفاده از فن اوری نانوکامپوزیتها جهت تولید فومهای پلیمری پرداخته شده اس، بررسی انجام شده نشان می دهد که با به کارگیری همزمان دی اکسید کربن فوق بحرانی به همراه نانو ذرات می توان فومهایی با خواص فیزیکی – مکانیکی بسیار بالاتر نسبت به فومهای متداول و در عن حال کاملاً سازگار با محیط زیست تولید کرد. این فومها علاوه بر آنکه فاقد هر گونه ترکب مخرب می باشند، به لحاظ افزایش خواص در وزن کم می توانند جایگزین انواع پلیمرها در کاربردهای مختلف شده و با کاهش مصرف مواد و انرژی نیز به حفظ محیط زیست کمک کند.

فوم پلیمری ، میکروسلولار ، نانوکامپوزیت ، کلرو فلوروکربن ، دی اکسید کربن فوق بحرانی