قادر بایزیدی - هیات علمی دانشگاه سنندج،
نسیبه تقی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی،
مینا رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی

امروزه در بسیاری از مراکز شهری بزرگ ، اغلب افراد ، فقدان چیزی را در زندگی خود احساس می کنند. این حس مستقیما به دلیل ایجاد محیطی مصنوعی است که تا حد امکان طبیعت از آن حذف شدهاست ، زیرا ارتباط انسان امروزی با محیط طبیعی و ایجاد رابطه معماری و محیط طبیعی در دوره معاصر کاهش یافته است . در همین راستا معماری پایدار، تلاش انسان امروزی، برای رسیدن به تعامل وسازگاری با محیط طبیعی است. در جهان امروز، با تمام تنش های ناشی از محیط مصنوع، معماری پایدار، راه حلی برای عبور از فضاهای خالی از روح، محیط مصنوع است.در گذشته بازارها توانسته اند، در میان عملکرد ها ی افتصادی،باورهای دینی و ارزش های اجتماعی، تدابیر اقلیمی و محیطی را در کالبد خود جایی دهند و فضاهایی پویا و متنوع را در تجلی معماری پایدار، ایجاد کنند. در این راستا به بررسی بازارهای قدیمیشهرهای خوی، سنندج، کرمانشاه از دیدگاه اقلیمی، معاصر، و اسلامی پرداخته می شود و علل پایداری این فضاها از دیدگاه معماری پایدار مورد بررسی قرار می گیرد. این پژوهش، به صورت توصیفی –تحلیلی و گردآوری کتابخانه ای، اسنادی و میدانی می باشد. نتایج حاکی از آن است که بازارها در طول سالیان متمادی، توانسته اند شرایط اقلیمی مناسبی را برای کاربران خود فراهم آورند.

اقلیم، معماری پایدار، معاصر، بازار