میثم شفیعی ماتک - دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
حسن طاهرخانی - استادیارگروه عمران دانشگاه زنجان
میثاق شفیعی - مهندس عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحدانزلی

عامل مهمی که در دوام و افزایش عمر مفید روسازی های آسفالتی اثر مستقیم دارد، کیفیت و عملکرد قیر مصرفی می باشد. حساسیت حرارتی قیر یکی از پارامترهای مؤثر در رفتار قیر است که می توان آن را به عنوان چگونگی تغییرات حاصله در روانی یا سفتی قیر در اثر درجه حرارتهای مختلف تعریف نمود. این پارامتر ممکن است برای قیرهای مختلفی که در یک گروه بر اساس درجه نفوذ و یا کندروانی طبقه بندی می گردند، متفاوت باشد. هرچه تغییر روانی یا سفتی قیر در مقابل تغییرات دما کمتر باشد، حساسیت حرارتی آن قیر نیز کاهش می یابد. لذا قیرهای با حساسیت حرارتی کمتر، عملکرد مناسب تری در مخلوط های آسفالتی ایجاد می نمایند. در این مقاله سعی شده است به بررسی تأثیر افزودن نانو رس اصلاح شده کلویست 20A با درصدهای وزنی مختلف (2، 4 و 6 درصد) و همچنین پلیمر استایرن بوتادین استایرن (SBS) با درصدهای وزنی (2، 5 و 6) درصد بر روی حساسیت حرارتی قیر 70/60 پالایشگاه نفت تهران از طریق انجام آزمایش های درجه نفوذ، نقطه نرمی و محاسبه حساسیت حرارتی قیر به روش شاخص نفوذ (PI) پرداخته شود. نتایج حاکی از آن است که افزودن نانورس اصلاح شده و پلیمر استایرن بوتادین استایرن باعث کاهش درجه نفوذ، افزایش نقطه نرمی و کاهش حساسیت حرارتی قیر اصلاح شده می گردد که این امر نشان دهند هی رفتار و عمکرد بهتر قیر اصلاح شده در برابر تغییرات درجه حرارت محیط و در نتیجه کاهش خرابی های روسازی آسفالتی می باشد

قیر ، نانورس اصلاح شده ، استایرن بوتادین استایرن ، حساسیت حرارتی