وحیده کلوانی - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان غربی گروه معماری ارومیه ایران
محمدعلی خانمحمدی - استادیاردانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران تهران ایران
سعید خوش نیت - هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه گروه معماری ارومیه ایران

معاصر سازی فرآیندی است که به خلق فضای شهری جدید با حفظ ویژگی های اصلی فضایی(کالبدی و فعالیتی ) منجر می گردد. در این اقدام، فضای شهری جدیدی حادث می شود که ضمن حفظ شباهت های اساسی با فضای شهری قدیم، تفاوت های ماهوی و معنایی را با فضای قدیم نیز به نمایش می گذارد. از جمله مشکلات مهم شهرهای امروزی می توان به فرسودگی بخش قابل توجهی از بافت شهرها اشاره کرد. این فرسودگی باعث ایجاد مسایل و مشکلات کالبدی، عملکردی، بصری، زیست محیطی و حتی معضلات اجتماعی و فرهنگی نیز شده است. بنابراین امروزه با تغییر کارکردها و تغییر نگرش ها، لزوم رسیدگی به این بافت ها و ساماندهی و احیا هویت آن ها امری ضروری می نماید. اما آنچه که در این میان اهمیت دارد و هدف تحقیق حاضر است، توجه به ویژگی های بافت های تاریخی در روند بازسازی بافت های فرسوده می باشد. این مقاله به بررسی بافت مرکزی خوی می پردازد. بدین منظور پس از معرفی محدوده مرکزی خوی، به تجزیه و تحلیل اقدامات و طرح های مربوط به بهسازی و بازسازی صورت گرفته در این بافت و نیز نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدیدهای موجود پرداخته خواهد شد. در این تحقیق برای رسیدن به هدف مطلوب، فرض می شود طراحی در بافت مرکزی شهر با تاثیرپذیری از ویژگی های بافت های تاریخی می تواند در احیا هویت تاریخی بافت قدیم موثر واقع شود و به طور خاص سوال این تحقیق، به بررسی چگونگی ایجاد کاربری های مناسب و سازگار در بافت مرکزی شهر می پردازد. مقاله حاضر نتیجه مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده و نوع تحقیق در این پژوهش کاربردی است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که اقداماتی نظیر مرمت، بهسازی و بازسازی بافت های تاریخی و فرسوده باید در راستای احیا هویت تاریخی بافت قدیم صورت بگیرد

معاصرسازی ، بافت تاریخی ، بافت فرسوده ، باززنده سازی ، شهرخوی