مسلم دهداری فر - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
فرهاد صالحی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان

نیاز روز افزون جامعه به غذا و رشد بی رویه جمعیت و کاهش منابع غذایی، یکی از مهمترین مسائلی است که باعث شده مسیر به سمت تولید و بهره گیری انواع مختلفی از سموم آفت کش در کشاورزی شده است.بسیاری از این آفت کش ها با ورود به محیط زیست اثرات زیان باری را بر آن گذاشته، چرا که میزان پایداری برخی از آنها خیلی طولانی است. بیشترین نگرانی انسان در ارتباط با خطر آلودگی آفت کش ها مربوط بهورود آفت کش ها به آب های سطحی و زیرزمینی است. فعالیت های کشاورزی باعث ورود حداقل 76 آفت کش، به آب های سطحی و 46 آفت کش، به آب های زیرزمینی می شود. از میان انواع مختلف سموم آفتکش، علف کش ها به دلیل تحرک بالا، بیش از قارچ ها و حشره کش ها احتمال حضور در آب های زیر زمینی را دارند. هم چنین حشره کش های کلردار بیشترین ماندگاری را در محیط زیست دارند، لذا برایمحیط زیست بسیار خطرناک شناخته شده اند. از مهمترین منابع آلاینده آب های سطحی، آلودگی نقطه ای سموم آفت کش می باشد. تغییرات آب و هوایی و استفاده بی رویه از سموم آفت کش توسط کشاورزان ازجمله عوامل عدم جذب سموم آفت کش توسط خاک بوده که منجر به آلودگی آب های سطحی و زیر زمینی می شود. لذا می توان با آگاهی بخشی و آموزش کشاورزان تا حدی از این معزل پیشگیری نمود. همچنین به جای کاربرد سموم آفت کش جهت مبارزه با آفات، روش هایی از جمله: روش مبارزه زراعی، مبارزه مکانیکی، مبارزه بیولوژیکی و مبارزه فیزیکی پیشنهاد می- گردد

سموم آفت کش ، آلودگی ، آب های سطحی و زیرزمینی