جعفر حسن پور - دانشجوی دکتری زمین شناسی مهندسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران قرارگاه س

بدون تردید جریان آب در پروژه های تونلسازی یکی از مسائلی است که می تواند آثار مخرب فراوانی بر طرح داشته و فعالیت تونلسازی را کاملاً تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین لازم است محل و مقدار جریان آب به داخل تونل حتی المقدور پیش بینی و در ملاحظات تونلسازی درنظر گرفته شود. از سوی دیگر تجربیات گذشته نشان داده است که پیش بینی دقیق مقدار نفوذ آب در تونلهای حفر شده در سنگ به لحاظ اینکه تعیین کلیه عوامل تاثیرگذار بر جریان آب معمولاً امکانپذیر نمی باشد، کارآسانی نمی باشد. در این مقاله با استفاده از یک روش تجربی، راه حلی عملی برای تخمین نفوذ آب به داخل تونل تشریح می شود. در این روش جریان پایدار درازمدت (long term steady state inflow) و مقدار آب خروجی از سینه کار تونل که در مراحل اولیه حفاری جریان می یابد (Initial heading inflow)، تخمین زده می شود. در این روش مهمترین مسئله، تعیین ضریب تراوایی معادل توده سنگ است که توزیع مقادیر آن با استفاده از نتایج تستهای فشار آب (لوژان) تخمین زده می شود. به عنوان یک مثال عملی، این روش در پروژه قمرود مورد استفاده قرار گرفت و میزان نفوذ آب در واحدهای دگرگونه مسیر تونل که از نظر لیتولوژیکی متشکل از شیل، اسلیت، فیلیت و شیست هستند، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این روش نشان می دهد که اغلب بخشهای واحدهای مورد نظر به جز زونهای خرد شده و گسله، مشکل عمده ای از نظر میزان آب ورودی به تونل نخواهند داشت.