جواد فاطمی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی جغرافیا و برنامه ریزی توریسم
حسین یغفوری - استادیار برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان
سیروس قنبری - استادیار برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان و بلوچستان

اوقات فراغت یکی از سرمایه های ارزشمند و گنجهای پنهان است به شرط آنکه توانایی بهره گیری و استفاده موثر و مطلوب از این گنج را با در نظر گرفتن تمامی ابعاد و جوانب آن در نظر داشته باشیم. برنامه ریزی برای غنی سازی اوقات فراغت سبب شادمانی و توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه شده و از سویی دیگر با عدم برنامه ریزی مشکلات عدیده اجتماعی را شامل می شود که بر بدنه جامعه ضربه سنگینی را وارد خواهد کرد. در این تحقیق از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. اطلاعات و مطالب این مقاله به لحاظ ماهیت نظری و کاربردی از طریق روش کتابخانه ای و اسنادی است. نتیجه اینکه در این مسیر خانواده، دوستان، سازمان ها و نهادهای متولی غنی سازی اوقات فراغت در برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت خود نیازها، رغبت و علاقه جوانان و نوجوانان را مدنظر داشته باشند. بی توجهی، بی تفاوتی و عدم احساس مسئولیت نهادهای حکومتی و خانواده نسبت به نیازهای اوقات فراغت جوانان باعث می شود که جوانان تصور کنند درک نمی شوند و جامعه نسبت به آنان بیگانه است.

شهری لردگان، برنامه ریزی و نیاز سنجی، اوقات فراغت، جوانان و نوجوانان