کیومرث مولادوست - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

گردشگری یکی از اقتصادی ترین فعالیت ها در چرخه ملی کشورها، به خصوص در زمینه اشتغال و ارزآوری و رونق مناطق مختلف تلقی می شود که که علاوه بر آن دارای مزایای ارتباطی، سیاسی، فرهنگی و تاثیرات بین المللی خاصی است. به همین دلیل اغلب کشورهای جهان که دارای میراث فرهنگی غنی و نیز مناطق طبیعی هستند، از این فعالیت به منزله ابزاری راهبردی در توسعه اقتصادی استفاده می کنند. ورزش به عنوان یک قدرت موثر در امر توسعه اقتصادی و اجتماعی با اثرات مستقیم و غیرمستقیم نقش مهمی در اقتصاد کشورها بازی می کند. گردشگری ورزشی صنعتی نسبتا نو و یکی از سریعترین بخش های رشد در صنعت توریسم است که روی برنامه ریزی مقصد در کشورهای در حال توسعه تمرکز دارد و به عنوان یک عامل در بازسازی اقتصادی و اجتماعی جوامع شهری و روستایی شناسایی شده است. به نظر می رسد توریسم ورزشی به عنوان محملی برای بهبود کیفیت زندگی ساکنین با جذب توریست ها و مشارکت در بهبود اقتصاد جوامع محلی می باشد. ورزش های سوارکاری و چوگان از دیر زمانی در کشور عزیزمان ایران به عنوان یکی از علایق ایرانیان بوده و همواره مورد توجه قرار داشته است. چوگان کهن ترین بازی ورزشی جهان، نزدیک به 600 سال پیش از مسیح است. به نظر بسیاری از تاریخ نویسان مشهور جهان، ایران زمانی مهد پرورش بهترین نژاد های اسب در جهان بوده و ایلخی های بزرگ در نواحی مختلف کشور داشته است. توریسم چوگان یا پولوتوریسم جایگاه و اهمیت ویژه ای در کشورهای قدرتمند این رشته ورزشی دارد و این کشورها با ارائه برنامه ها و مراسم هیجان انگیز متعدد و ارائه بسته های توریستی برای گردشگران دوستدار این ورزش در این زمینه تلاش های زیادی دارند. در این مطالعه سعی شده است به روش مروری و کتابخانه ای به توانمندی ورزش چوگان در عرصه گردشگری ایران پرداخته شود.

گردشگری، چوگان، فرهنگ، پولوتوریسم، گردشگری ورزشی، رسانه