محمد صادقی - کارشناس ارشد جغرافیا، مدرس دانشگاه پیام نور رودان
ربابه رنج کش - کارشناس ارشد جغرافیا، آموزش و پرورش شهرستان رودان

شهرها در آستانه قرن بیست و یکم به سبب جهانی شدن و رشد و پیشرفت تکنولوژی تغییر و تحولات اساسی را به خود دیده اند امروزه بیش از 50 درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند و این رقم روز به روز بیشتر می شود. بدون شک بحث از پایداری و توسعه پایدار بدون توجه به شهر و توسعه پایدار شهری بی معنی خواهد بود زیرا شهرها عامل اصلی ناپایداری هستند. تا اوایل دهه 90 ادبیات توسعه پایدار روی شهرها و الگوهای توسعه شهری کمتر متمرکز بود و عمداً بحث توسعه پایدار شهری در دوران پسامدرن مطرح گردید توسعه پایدار شهری مبین توسعه ای متعادل، همه جانبه و عدالت محور و بر پایه تفکر سیستماتیک و نظام یافته است. جهانی شدن از طریق مرززدایی، تسهیل در مقررات آمد و شد، و بهبود امر حمل و نقل و ارتباطات به همراه افزایش اوقات فراغت و بالارفتن سطح رفاه شهروندان زمینه را برای گسترش گردشگری و افزایش گردشگران فراهم کرده است. شهرها از دیرباز جذابترین فضاها برای گردشگران بوده است و گردشگری شهری در صورت مدیریت صحیح، پویا و آینده نگر به عنوان یکی از مهمترین راههای توسعه جامع، کامل و پایدار شهری شناخته شده است. در این مقاله سعی بر این است نقش گردشگری شهری در توسعه پایدار شهری نشان داده شود.

توسعه پایدار، توسعه همه جانبه، توسعه پایدار شهری، گردشگری پایدار، شهر