اسعد مهدوی - دانشجوی دکتری جنگلداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی
سید عطاالله حسینی - دانشیار گروه جنگلداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

این مقاله بر اساس پروژه ای که در منطقه آرمرده شهرستان بانه اجرا گردید به نگارش درامده است. پروژه ای که با مشارکت مردم محلی روستاها، مرکز پژوهش و توسعه جنگلداری زاگرس شمالی، انجمن متخصصان محیط زیست و با حمایت مالی برنامه کمک های کوچک تسهیلات محیط زیست جهانی UNDP-GEF/SGP در منطقه پایه ریزی و شکل گرفت. هدف اصلی پروژه تغییر نوع انرژی مورد استفاده برای آب گرم مصرفی خانوارها، کاهش مصرف چوب به عنوان سوخت در روستاها و مناطق فاقد شبکه های دسترسی و دخالت دادن مردم در حفاظت جنگل می باشد. برای این کار تعدادی از کوخ ها و روستاهای منطقه آرمرده از توابع شهرستان بانه به عنوان محل اجرای پروژه انتخاب گردید، از مجموع خانوارهای مورد مطالعه قرار گرفته در منطقه، 32 خانوار برای نصب آبگرمکن های خورشیدی انتخاب گردیدند. پس از گذشت 3 سال از اجرای پروژه، جمع اوری و تجزیه و تحلیل پرسش نامه ها در خانوارها نشان می دهد که به طور میانگین 62 درصد هزیته های خرید و حمل سوخت های فسیلی در خانوراهای مورد بررسی کاهش یافته و همچنین آبگرمکن ها علاوه بر کاهش استفاده از چوب به عنوان سوخت و حفظ جنگل مزایای دیگری مانند تامین آب گرم بهداشتی، کاهش عبور و مرور در شبکه های جاده منطقه و همچنین کاهش آلودگی هوا را در برداشته است.

آبگرمکن خورشیدی، زاگرس، چوب سوخت، مهندسی جنگل، انرژی های نو