حسین معصومی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه، گروه زمین شناسی، میمه، ایران
مهدی خداپرست - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه، گروه زمین شناسی ، میمه، ایران
مجید غیاث - عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
شهریار اعتمادی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه، گروه زمین شناسی میمه، ایران

از لحاظ موقعیت جغرافیایی، منطقه مورد مطالعه(برگه 1:50000 دلیجان) در شرق استان مرکزی واقع است. حدمحدوده حد فاصل طول های جغرافیایی ˚50 و 30 تا ˚50 و ˊ 45 و عرضهای جغرافیایی ˚33 و 45 تا ˊ 34 و 00 قرار دارد. سکانس غالب زمین شناسی در منطقه سکانس رسوبی است. که عمدتاً شامل سنگهای کربناتی در بخش های مرتفع است که در بخش هایی دیواره ساز هستند و پس از آن بیشترین رخنمون مربوط به سنگهای شیل و ماسه سنگ است که در نقاط پست تر رخنمون دارند. مطالعه در این محدوده بابرداشت 125 نمونه آغاز گردید نمونه ها جهت آنالیز به آزمایشگاه Amdel استرالیا فرستاده شد. عنصر Au به روش Fire Assay و بقیه عناصر به روش ICP(MS,OES) اندازه گیری شدند ترسیم نقشه ها و تعیین مناطق ناهنجار، بر اساس مقادیر لگاریتم و داده های خام صورت گرفت. در بخش بررسی زیست محیطی همچنین رسوبات این برگه با کیفیت رسوبات استانداردهای مختلف مقایسه و شاخص تجمع ژئوشیمیایی مولرو تعیین میزان درجه آلودگی و شاخص بار آلودگی محاسبه شد، مشخص گردید که آرسنیک بیشترین آلودگی را در نمونه های تجزیه شده دارند این منطقه برای بررسی ناهنجاریها و آلودگیهای احتمالی ناشی از فعالیتهای صنعتی حائز اهمیت است.

دلیجان، آلاینده های زیست محیطی، آرسنیک