مینا حسن زاده فیروزی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری ، دانشگاه علوم و تحقیقات خراسان رضوی نیشابور.
مهرناز کلانی مقدم - دانشجوی کارشناس ارشد معماری ، دانشگاه علوم و تحقیقات خراسان رضوی نیشابور.
حسین بخشی - دکتری سازه، استادیار گروه عمران دانشگاه حکیم سبزواری.

رشد روزافزون جمعیت، نیاز به انبوهسازی در حجم بسیار زیاد و در حداقل زمان، جابجایی تجهیزات کارگاهی و ساختمان های ساخته شده به منظور استفاده مجدد در محل جدید و حتی در شهرهای مختلف؛ معماری و ساخت و ساز را به سوی ساخت های صنعتی سبک با قابلیت جابجایی و نصب سریع سوق میدهد. همچنین احداث بنا و ساختمان سازی، تاثیر منفی گستردهای بر جنگلها، مراتع، اکوسیستمهای گیاهی و جانوری و کشاورزی دارد و ضرورت مسأله بازیافت و آلودگیهای محیط زیستی آن بر هیچکس پوشیده نیست. در سالهای اخیر ضرورت استفاده از منابع تجدیدپذیر و همچنین راه حلهای پایدار در ساختمان، سبب جلب توجه به برنامه های معماری سازگار با محیط زیست شدهاست. از ابتدای تمدن بشری، طبیعت منبعی برای الهام طراحان و مهندسان بوده، استفاده از ایده های موجود در طبیعت راهکاری پاسخده به معماری پایدار می باشد. به کمک تعریف ساختارهای تاخورده که برگرفته از طبیعت میباشد، میتوان به ساختار هندسی و استحکام سازههای ساخته شده از این صفحات پیبرد. با توجه به مشکلات در تامین مواد اولیه، افزایش هزینهها و تلاش برای بهینهسازی مصرف انرژی صفحات تاخورده به عنوان فرم سازهای قابل تطبیق با محیط، در موقعیتهای مختلف توسط معماران و مهندسیناستفاده میشود. در این مقاله سعی بر آن است تا با کمک ساختارهای اوریگامی و انتقال هنر هندسی آنها به مواد قابل بازیافت و ساخت پانلهای تاخورده با وزن کم و امکانصنعتیسازی سازگاروباقابلیتاستفادهمجدد، به اهداف معماری پایدار نزدیکترشویم. استفاده از اوریگامی به عنوان روشی که به رسیدن به این اهداف کمک میکند اهمیت خواهد داشت. هدف اصلی تحقیق معرفی الگوهایی از ساختارهای تاشو میباشد که قابلیت پیادهسازی با پنلهای پیشساخته را دارا میباشند

معماری پایدار، طبیعت، اوریگامی، هندسه،سازه ورق تاخورده