مهدی فتح الله - دکتری مهندسی صنایع ، دانشگاه علم و صنعت ایران
ابراهیم تیموری - استادیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدرضا اکبری جوکار - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه صنعتی شریف

در مدیریت نوین ، تأکید بر برنامه ریزی ، هدف گذاری و کنترل کاملاً مشهود بوده و ارزش آفرینی در گروه هدف گذاری و زمینه سازی راه های دستیابی ، سنجش کمی و تحقق اهداف و برنامه ها می باشد . بدیهی است این مهم جزء از طریق توسعه و تدوین شاخص های مناسب ، برای سنجش و ارزیابی عملکرد طرح ها و برنامه ها امکان پذیر نیست. بر همین اساس در این مقاله سعی بر آن است تا به دنبال بررسی و شناخت موضوع سکوی مشترک و مدیریت زنجیره تامین ، عوامل بحرانی موفقیت و معیارهای کلیدی عملکرد در زنجیره های تامین مبتنی بر سکو پیشنهاد گردند. از این طریق می توان زمینه برنامه ریزی ، کنترل و نظارت موثر و نیز سنجش کارایی و اثربخشی زنجیره های تامین مبتنی بر سکوی مشترک را فراهم آورده و نسبت به مدیریت اثربخش سیستم مورد نظر اقدام نمود. برای این منظور به دنبال بررسی های به عمل آمده در چارچوب موضوع تحقیق و نیز اطلاعات حاصل از مطالعات شناختی و تحلیلی ، نسبت به شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر موضوع تحقیق و نیز معیارهای عملکردی هریک از مؤلفه ها اقدام گردید. در ادامه با بهره گیری از مدلهای تحلیل عاملی و نیز تحلیل ساختاری ، ضمن ارزیابی ، تحلیل و مدل سازی روابط فی مابین مولفه های تاثیرگذار ، از طریق آزمون فرض نشان داده شد که مولفه های شناسایی شده دارای تاثیر مستقیم بر زنجیره تأمین مبتنی بر سکو هستند.

سکوی مشترک، زنجیره تأمین مبتنی بر سکو ، مدل سازی معادلات ساختاری ، کارایی و اثربخشی ، ارزیابی عملکرد