میرمهدی سید اصفهانی - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مجتبی حاجیان حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سعید جابری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی امیرکبیر،

در دهه های اخیر قابلیت اطمینان به عنوان یکی از ویژگی های طراحی محصولات در بسیاری از صنایع از جمله صنایع دفاعی و هوافضا کاربردهای بسیاری پیدا کرده و به شدت مورد توجه واقع شده است. هدف اصلی در مهندسی قابلیت اطمینان بهبود عملکرد سیستم در طول زمان می باشد. استفاده از سیستمهای با قطعات مازاد یکی از راههای بهبود قابلیت اطمینان است که معمولاً در این نوع سیستمها، دسترسی به اطلاعات دقیق جهت تعیین تعداد بهینه قطعات مازاد همیشه به راحتی امکان پذیر نیست. به همین منظور برای ارزیابی و تجزیه و تحلیل سیستم از منطق فازی استفاده می شود. در این مقاله یک مدل ریاضی برای تخصیص بهینه تعداد اجزای مازاد هر مرحله از یک سیستم چند مرحله ای با ساختارهای سری - موازی، k - از- n و جانشینی با هدف حداکثرسازی قابلیت اطمینان سیستم و با توجه به محدودیت های وزن و هزینه سیستم ارائه شده که در این مدل قابلیت اطمینان، وزن و هزینه اجزا و نیز وزن و هزینه سیستم، فازی در نظر گرفته شده است. در انتها یک مثال عددی با در نظر گرفتن اعداد فازی مثلثی و ذوزنقه ای و با استفاده از روش های غیرفازی کردن مختلف، بیان شده و مقادیر متغیرها به وسیله الگوریتم فراابتکاری شبیه سازی تبرید محاسبه شده و نتایج ارائه گردیده اند. نتایج نشان دادند که ساختار جانشینی، قابلیت اطمینان بالاتری برای سیستم به وجود می آورد.

قابلیت اطمینان فازی، غیر فازی کردن، بهینه سازی قابلیت اطمینان، الگوریتم شبیه سازی تبرید