مجید جامی الاحمدی - استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
عبدالمجید مهدوی دامغانی - استادیار پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی

جهان اکنون با افزایش جمعیت و محدودیت منابع آبی روبه رو است . یکی از کلیدی ترین پرسش های کنونی، توانایی زمین در دست یابی به امنیت غذایی است . این در حالی است که نزدیک به 840 میلیون انسان گرسنه در جهان وجود دارد . با وجود دستاوردهای مثبت انقلاب سبز در دهه های میانی قرن بیستم، این جنبش نتوانست به خواسته اصلی خود دست پیدا کند که کمبود آب را می توان یکی از مهم ترین عوامل این ناکامی بر شمرد . بدین ترتیب، اینک پس از گذشت پنج دهه از طرح نگره انقلاب سبز که عبارت بود از افزایش تولید در واحد سطح زمین، مفهوم » انقلاب آبی « پا به عرصه گذاشته است که هدف آن تولید بیش تر در واحد آب مصرفی می باشد که واکنشی است به کمبود آب به عنوان مهم ترین عامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی در کشت بوم های خشک و نیمه خشک . مقاله حاضر که بخش اول از مجموعه مقالاتی در ارتباط با ماهیت، اهداف و ابزار انقلاب آبی است، به ریشه یابی ناکامی انقلاب سبز در ایجاد امنیت غذایی جهانی می پردازد و با بررسی وضعیت منابع آبی جهان و مصرف بخش های مختلف ( کشاورزی، صنعت، شهری ) ماهیت کمبود آب را مورد واکاوی قرار می دهد . در پایان مدیریت پایدار آب به عنوان هدف اصلی انقلاب آبی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است .

آب، انقلاب آبی، انقلاب سبز، مدیریت پایدار آب