علی اصغر محمدی - موسسه غیرانتفاعی نیما محمودآباد، مازندران
احمد عباسی - اداره آموزش و پرورش استان مازندران
علی اصغر بزرگی - اداره آموزش و پرورش استان مازندران
مهدی احمدی پور - اداره آموزش و پرورش استان مازندران

بروز تحولات گسترده در زمینه کامپیوتر و ارتباطات، تغییرات عمدهای را در عرصه های متفاوت حیات بشری به دنبال داشته است. فناوری اطلاعات در تمامی عرصه های اجتماعی تحولات گستردهای ایجاد کرده و جوامع سنتی را به جوامع اطلاعاتی و دانایی محور تبدیل کرده است. یکی از این عرصه ها تغییرات بنیادین در ساختار آموزشی است که یکی از نتایج آن تغییر مدارس از شکل سنتی و حرکت به سمت شکل گیری مدارس هوشمند، در راستای اهداف نظام تعلیم و تربیت که آموزش مادام العمر در عصر حاضر است، به وجود آمده است. این گونه مدارس با استفاده از یادگیری الکترونیکی، به صورت حضوری و با حفظ فضای فیزیکی مدرسه، معلمان و دانش آموزان و همچنین با برخورداری از نظام آموزشی هوشمند، با رویکردی تلفیقی و جامع نسبت به ارائه خدمات آموزشی و پرورشی به صورت سیستماتیک در فرآیند یاددهی و یادگیری طراحی شده و دارای هدف آماده سازی دانش آموزان به منظور زیستن در عصر دانایی است. برای ایجاد مدارس هوشمند باید هدف از ایجاد این مدارس را بدانیم و زیرساختهای علمی، فرهنگی و فیزیکی را فراهم کنیم. زیرا این مدارس با توجه به نیاز جامعه و دانستن آن که نیروی انسانی را برای ورود به جامعه اطلاعاتی امروز تربیت می کند ایجاد می گردند. در این مدارس کامپیوتر در نحوه تدریس و ارزشیابی تأثیر می گذارد و کنترل و مدیریت آن مبتنی بر فناوری کامپیوتر و شبکه انجام می گیرد و محتوای اکثر دروس آن الکترونیکی و سیستم ارزشیابی و نظارت آن هوشمند است. سیستم نوین آموزش الکترونیکی فواید و مزایای منحصر به فردی را برای افراد، سازمانها و مراکز آموزشی به همراه دارد. هدف از این مقاله بررسی فناوری اطلاعات در هوشمند سازی مدارس بوده و به فواید و موانع استفاده از آن در هوشمندسازی را مورد بررسی قرار می دهد.

مدارس هوشمند، مدرسه الکترونیکی، آموزش الکترونیکی، فناوری اطلاعات، آموزش و پرورش