سجاد عبداللهی - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز گروه کامپیوتر
پیام موسی زاده - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز گروه کامپیوتر
مرتضی الهام کیا - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز گروه کامپیوتر
محمدرضا چاوشی - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز گروه کامپیوتر

امروزه رشد فزاینده ی فناوری های اطلاعات و ارتباطات این فرصت را پیش روی دولت ها قرار داده است تا با تغییرات بنیادی در بدنه ی خود راه را برای ارائه ی هرچه بهتر خدمات به شهروندان فراهم سازند. از این رو، بیش از یک دهه است که پروژه های ایجاد دولت الکترونیکی در کشورهای مختلف کلید خورده است. در ایران نیز دولت در قالب طرح تکفا جهت گیری استراتژیک خود را برای معماری دولت آغاز کرده است در این پژوهش میزان تحقق دولت الکترونیکی در ایران درمقایسه با کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است.. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در مجموع وزارتخانه ها و مؤسسه های دولتی در مراحل اولیه ی تحقق دولت الکترونیکی قرار دارند، اما تحقق دولت الکترونیکی از یک الگوی خطی پیروی نمی کندتوسعه سیستم های اطلاعاتی و دولت الکترونیک نیازمند مقدار زیادی منابع استراتژیک و مالی است که کشورهای در حال توسعه معمولا فاقد آن هستند. در مواجهه با چنین چالش هایی، برخی از کشورها توسط اهدا کنندگان کمک های بین المللی پشتیبانی می شوند. این پژوهش کمک به توضیح این مطلب است که چگونه چنین کمک هایی در توسعه ملی اطلاعات و استراتژی ها و برنامه های فن آوری اطلاعات و ارتباطات ، با توسعه ی دولت الکترونیک مرتبط است. این مطالعه ی تطبیقی آلبانی، بوسنی و هرزگوین، کرواسی، (سابقا جمهوری یوگسلاوی) مقدونیه، مونته نگرووصربستان، یک دیدگاه منطقی نوبنیادگرایانه جهت نظر به تغییرات طولی در این کشورهای در حال توسعه ایجاد کرده است. داده های کمی مانند میزان کمک های خارجی برای راهبردهای ملی فناوری اطلاعات و ارتباطات و شاخص دولت الکترونیک، با اطلاعات کیفی از گزارش و اسناد ترکیب شده است. این تحقیق نشان می دهد که اثر کمک های بین المللی در مورد دولت الکترونیک در کشورهای کمتر توسعه یافته به طور کلی مثبت است. تجزیه و تحلیل الگوگیری، به عنوان ابزارهای سیاستگذاری دولت الکترونیک، یکی دیگر از اهداف این مطالعه است.

دولت الکترونیک، الگوبرداری، فناوری اطلاعات و ارتباطات، سیاست گذاری، ارزیابی و مقایسه