هادی افاضلی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران
علی جعفری - استاد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران
شاهین رفیعی - استادیار دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس
محسن نصرتی - کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران

امروزه یکی از مهمترین بحثهای کاربردی و مدیریتی، بحث میزان مصرف انرژی و راندمان آن در فعالیتهای مختلف میباشد.بررسی مصرف انرژی در عملیات تولیدی، روش مفیدی جهت تعیین مناطق انرژی بر میباشد که با تجزیه و تحلیل میزان انرژی مصرفی در عملیات تولید مشخص می شوند. مقاله حاضر به بررسی تأثیر دما و همزن روی شاخص های انرژی حاصل از تولید بیوگاز از فضولات گاوی پرداخته است. در این تحقیق از یک هاضم بیهوازی در مقیاس صنعتی به حجم 925 لیتر استفاده شد. آزمایشها در 8 تیمار مختلف شامل دمای ( 20 الی 25 )، دمای( 26 الی 30 )، دمای ( 31 الی 35 ) و دمای( 36 الی 40 )، همراه و بدون استفاده از همزن، در قالب طرح فاکتوریل بر مبنای بلوک های کامل تصادفی صورت گرفت. بیشترین مقدار بیوگاز تولیدی مربوط به تیمار با دمای ( 36 الی 40 ) همراه با همزن و کمترین مقدار مربوط به تیمار با دمای ( 20 الی 25 ) بدون همزن،که به ترتیب برابر با 61 و 8.7 لیتر به ازای هر کیلوگرم فضولات تازه بود. تیماری که دارای بیشترین بیوگاز تولیدی بود به دلیل میزان انرژی مصرفی بالای گرمکن، از لحاظ تولید انرژی به صرفه نشد و میزان نسبت انرژی آن برابر با 0/8 بدست آمد. بهترین میزان نسبت انرژی در تیمار با دمای (31 الی 35 ) که دارای همزن و کمترین میزان نسبت انرژی در تیمار با دمای ( 20 الی 25 ) بدون همزن به ترتیب معادل با 1.13 و 0.58 بود.

بیوگاز، شاخص های انرژی، هاضم بی هوازی