سولماز بشارتی - دانشکده علوم، دپارتمان علوم زمین دانشگاه تبریز.
احمد جهانگیری - دانشکده علوم، دپارتمان علوم زمین دانشگاه تبریز.
محسن موید - دانشکده علوم، دپارتمان علوم زمین دانشگاه تبریز.
منصور مجتهدی - دانشکده علوم، دپارتمان علوم زمین دانشگاه تبریز.

منطقه مورد مطالعه در ٢٢٠ کیلومتری شهر تبریز و در شهرستان هشترود واقع شده است. سنگ های این منطقه با سن الیگوسن تا الیگومیوسن شامل بازالت، آندزی بازالت، آندزیت، داسیت و ریولیت می باشد. گنبد ولکانیکی کوه بابا با ارتفاع ٢٨٢٥ متر مرتفع ترین کوه منطقه است و عموماً از گدازه های آندزیتی تشکیل شده است. پلاژیوکلاز کانی غالب این سنگ هاست که گاه تا بیش از نیمی از حجم سنگ را بخود اختصاص داده است. پیروکسن نیز در مقادیر متفاوت دیده می شود. این سنگ ها جزو سری پتاسیم بالا می باشند. از نظر ماهیت ماگمایی سنگ ها اکثراً در محدوده کالک آلکالن قرار می گیرند.ارتباط درصد وزنی2Mgo و Sio با سایر اکسید های اصلی در دیاگرام هارکر و وایت کاملاً خطی نبوده و علت آن تأثیر عواملی است که هنگام تشکیل و صعود ماگما به سطح زمین دخالت داشته اند. پدیده دگرسانی به صورت گسترده ای در سنگ های منطقه در امتداد گسل ها و شکستگی ها بچشم می خورد، در داخل محدوده شاهد دگرسانی وسیع از نوع کائولینیتی می باشیم. با ثأثیر سیالات بر این سنگ ها کانی هایپلاژیوکلاز دگرسانی شدید را در اکثر مقاطع نشان می دهند و این باعث بوجود آمدن بافت های خاصی در این سنگ ها شده است.