ابوذر نحوی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، پردیس بین الملل
محمد قربانی - استاد گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

صنعت فولاد در ایران از جمله صنایعی است که به دلیل ارزش افزوده بالای محصولات، اشتغال زایی مستقیم و غیرمستقیم، ایجاد فن آوری و تربیت نیروی متخصص و همچنین منابع سنگ آهن و زغال سنگ فراوان از پتانسیل های رو به رشدی برخوردار می باشد.این تحقیق به دنبال تأثیر عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی (WTO) بر صنعت فولاد ایران است بدین منظور از شاخص های مزیت نسبی آشکارشده و درجه تمرکز صنعت فولاد ایران در طی سالهای 1389-1365 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که با توجه به ذخایر زغال سنگ و سنگ آهن ایران و شاخص های اندازه گیری شده صنعت فولاد، این صنعت از مزیت نسبی برخوردار بوده و با توجه به این که صنعت فولاد از سیاست های حمایتی که مغایر با قوانین سازمان تجارت جهانیاست، استفاده نمی کند و همچنین با کاهش نرخ تعرفه ای که در نتیجه الحاق بر محصولات فولاد ایران بسته خواهد شد و حرکت بازار فولاد به سوی رقابت انحصاری، پیش بینی می شود که صادرات محصولات فولادی ایران افزایش یافته و محصولات فولادی شرکت های فولاد ایران توان رقابت با سایر رقبا در بازارهای جهانی را داشته باشند.

سازمان تجارت جهانی، مزیت نسبی، تعرفه، ساختار بازار، صنعت فولاد