علی اکبر جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران
زهره جعفری - گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران

استفاده از عسل برای تسریع بهبود زخمهای مختلف از سالیان دور مرسوم بوده است. بطوری که در درمان طیف وسیعی از زخمها بطور مستقیم از آن بهره گرفته می شود. از جمله این زخمها می توان به زخمهای سوختگی ها، زخم بستر و زخم های عفونی و مزمن اشاره کرد. آزمایش هایی که در سالهای اخیر انجام گرفته، نشان داده اند که عسل در درمان عفونتهای برجای مانده از عمل سزارین و سوختگیها از آنتی بیوتیکهای مرسوم کارآمدتر عمل می کند. در بررسی های آزمایشگاهی عسل در برابر ارگانیزمهای شایع عفونی کننده زخم های جراحی، دارای فعالیت آنتی باکتریال و ضد قارچ بوده است. بنظر می رسد، خواص عسل در ترمیم زخم ها به علت ویژگیهای دبرید کننده آنزیم کاتالاز، جذب ادم ناشی از خاصیت عسل در جذب رطوبت، توانایی آن برای گسترش گرانولاسیون و اپی تلیزاسیون از لبه های زخم و خواص ضد عسل در ترمیم زخم ها به علت ویژگیهای دبرید کننده آنزیم کاتالاز، جذب ادم ناشی از خاصیت عسل در جذب رطوبت، توانایی آن برای گسترش گرانولاسیون و اپی تلیزاسیون از لبه های زخم و خواص ضدباکتریایی آن باشد. اگرچه گزارشهایی در ارتباط با درماتیت تماسی ناشی از عسل وجود دارد اما عوارض جانبی مهمی گزارش نشده است. عسل در بهبود یافتن زخم معده نیز موثر است. یک قاشق چای خوری عسل طبیعی در معده خالی میتواند مانع رشد باکتری خطرناکی به نام Helicubacter شود که باعث اغلب زخم های معده می شود. عسل، باکتری مقاوم به آنتی بیوتیکی را که باعث عفونت ریوی در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک می شود ،Burkholderia cepacia در محیط کشت از پا در آورده است. تحقیق حاضر مطالعه ای است در مورد تاثیرات عسل بر روی زخمهای ناشی از سوختگی که پس از درمانبا این ماده معجزه آسا بهبودی کامل پیدا کرده اند.

عسل، زخم سوختگی، فعالیت ضد باکتریایی، التیام زخم