زهرا جمشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه رازی،
غلامرضا سالمیان - استادیار گروه ادبیات دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه رازی

موضوع این مقاله درباره ی مضامین اخلاقی به کار رفته در مثنوی های عقل نامه وکارنامه بلخ سنایی غزنوی می باشد.اهدافی که این مقاله در پی نیل به آنان است عبارتند از استخراج مضامین اخلاقی دراین دومثنوی وتحلیل وارزیابی اندیشه های سنایی دراین مضامین وهمچنین بررسی مقایسه ای مضامین اخلاقی به کاررفته دراین مثنوی ها با اندیشه های امام محمدغزالی در کتاب کیمیای سعاد ت.روش تحقیق کتابخانه ای وبه صورت تحلیل متن می باشد.سنایی در این دو مثنوی انسان را به روی برگرداندن از دنیا،رهاکردن سود و زیان وجاه ومقام دنیوی،پرهیز از غرور،داشتن انصاف،دوری از نادانان،عدم تبعیت از هوای نفس ،سخاوت،خردورزی،صبر،طراوت دل،هنرورزی وکسب نام نیکو سفارش کرده است.وی همچنین با نکوهش از دراویش دروغین وعالمان ناپرهیزگار انزجار خود را از آنان نشان می دهد ومخاطب را از این انحرافات اخلاقی برحذر می دارد.این پژوهش در ماه های مهر وآبان سال 1390 در دانشکده ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه رازی انجام گرفته است.

عقل نامه ،کارنامه بلخ،کیمیای سعادت،مضامین اخلاقی