زهرا مرید صداقت - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری
قادر احمدی - عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه ارومیه
داریوش ستارزاده - عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

علی رغم گذشت حدود چهار دهه از شکل گیری مباحث شهرسازی و توسعه شهری معاصر در ایران، هنوز جهت گیری سیاستهای شهرسازی و توسعه شهری از کاستی های فراوان رنج برده و اصول و معیارهای آن مورد غفلت قرار گرفته است. برداشت و بکارگیری نادرست اصول، معیارها، شاخصها و ابزار توسعه شهری منجر به مسائل پیچیده قضایی - کالبدی شده است. تراکم از جمله مباحث مهم شهرسازی و توسعه شهری است که جامعه شهری ایران را در سالهای اخیر به شدت تحت تأثیر قرار داده است. در حالی که تراکم صرفاً بعنوان یک ابزار در سیاست های شهرسازی و طرحهای توسعه شهری مطرح است، بعنوان یک هدف و موضوع صرفاً اقتصادی به آن نگریسته شده است. برخورد انتزاعی به این ابزار، تبعات منفی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کالبدی، زیست محیطی و حتی سیاسی - مدیریتی را همراه داشته است. تراکم یک ابزار شهرسازی برای مشارکت در خلق محیط مطلوب شهری است که می باید بصورت جدی به آن پرداخته شود. مقاله حاضر تلاش دارد تا به بررسی ابعاد مختلف این پدیده بپردازد نیز جایگاه آن در سیاست ها و طرح های توسعه شهری مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.

توسعه شهری، تراکم، شهرسازی، محیط مطلوب شهری