محمد حسین ساقی - دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت محیط_دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران
محمد تقی صمدی - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط_دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان
احمدرضا یزدانبخش - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط_دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران
زین العابدین یحیی پور - دانشجوی کارشناسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: رودخانه مراد بیک آب شیر و کشاورزی روستای مرادبیک و سیلوار را تامین می کند. فاضلاب های خانگی و صنعتی تصفیه شده و تصفیه نشده زیادی وارد این رودخانه می شوند. آلودگی های ناشی از یون های فلزات سنگین موجود در منابع آبی ناشی از تخلیه صنایع در محیط های آبی از خطرناکترین تهدید کننده های سلامت انسان و محیط زیست می باشند. انسان و جانوران با مصرف سبزیجات، و مواد غذایی آبیاری شده با آب هایی آلوده به فلزات دچار آسیب های جبران ناپذیری می گردند. آگاهی و شناخت کیفیت آب های سطحی و رودخانه ها امری لازم و ضروری به نظر می رسد. روش کار: نمونه ها در 4 ماه مختلف( 4 ماه اول سال 1388 ) از 6 ایستگاه تعیین شده در طول رودخانه برداشت شده و به آزمایشگاه منتقل گردید. نمونه های برداشت شده با استفاده از روش استاندارد و به کمک دستگاه جذب اتمی مورد آنالیز قرار گرفته و میزان غلظت فلزات سنگین سرب،روی، مس، کادمیوم و نیکل و آهن مشخص گردید. نتایج: در ماه فروردین بیشترین مقدار میانگین مربوط به سرب (0.64 mg/L ) و کمترین مقدار میانگین مربوط به کادمیوم (0.001mg/L) بوده است. در ماه اردیبهشت بیشترین مقدار میانگین مربوط به سرب (1.15mg/L) و کمترین مقدار میانگین مربوط به آهن 0mg/L بوده است در ماه تیر بیشترین مقدار مربوط به کادمیوم 0.018 mg/L و کمترین مقدار میانگین مربوط به آهن 0mg/L بوده است. نتیجه گیری:آب رودخانه در برخی از ایستگاه ها آلوده به فزات سنگین بوده و از استاندارد های موجود بالاتر می باشدبا پایش عوامل فیزیکی، شیمیایی و میکروبی و همچنین با کنترل شاخص های کیفی مذکور در ایستگاه های مورد نظر، اثرات زیست محیطی آلودگی در قسمت های مختلف رودخانه مشهود می باشد

پایش ، فلزات سنگین ، رودخانه مرادبیک ، همدان