داود جمالی - دانشجوی دوره دکتری دانشگاه تربیت مدرس- گروه مدیریت پروژه و ساخت و مدیر دفتر برنامه ریزی طرح های سازمان توسعه برق ایران
مهرداد نراقی - استاد دانشگاه تربیت مدرس – گروه مدیریت پروژه و ساخت

کشور ایران که قرار است مسیر رشد و توسعه را در قالب سند چشم انداز و برنامه های توسعه بپیماید، در حال حاضر متکی به درآمدهای نفتی بوده و این درآمدها نیز، متأثر از تحولات جهانی و تغییرات قیمت نفت ، در حال حاضر پاسخگوی حجم انبوه سرمایه های مورد نیاز ، به خصوص در طرح های عمرانی و زیربنایی نمی باشد. لذا سیاست های خصوصی سازی و یا بهره گیری از سرمایه های بخش خصوصی از اولویت های برنام ه های دولت ایران می باشد. در این راستا، طی سالیان اخیر، وزارت نیرو اقدام به دعوت از سرمایه گذاران بخش خصوصی نموده که حاصل آن چند نیروگاه به روش B.O.O و B.O.Tمی باشد. این مقاله با رویکرد کیفی - تفسیری به بررسی و شناسایی ریسک های مهم اثرگذار بر پروژه های در دست احداث به روش BOO ( به عنوان یکی از زیرروش های رایج B.O.T) که در حال حاضر و به دلیل امتناع سرمایه گذاران خارجی (به روش B.O.T) ، معمول ترین نوع این قراردادها در وزارت نیرو می باشد، پرداخته است . یافته های تحقیق ریس ک های مهم اثرگذار بر اینگونه پروژه ها را از دو منظر سرمایه پذیر (سازمان توسعه برق ایران به نمایندگی از شرکت توانیر ) و سرمایه گذار ان (شرکت ها ی پروژه) تعیین و اولویت بند ی نموده و اثر و احتمال آنها و به عبارت دیگر، شدت آنها را ارزیابی نموده است.

B.O.T و B.O.O ، تأمین مالی، مدیریت ریسک، ریس کهای تأمین مالی، نیروگاه