مهدی فرزادکیا - دانشیار گروه آب ومحیط زیست ، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران تهران
روشنک رضایی کلانتری - استادیار مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
سیدغلامرضا موسوی - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سهند جرفی - دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه تربیت مدرس، تهران

پروپیلن گلیکول یک ترکیب آلی است که کاربردهای گسترده ای در صنایع دارد. این ترکیب به آسانی از طریق پساب خروجی صنایع، وارد آبهای سطحی و زیرزمینی و همچنین خاکهای اطراف محل تخلیه می شود و باعث مخاطرات بهداشتی و زیست محیطی زیادی می گردد. هدف از این مطالعه حذف پروپیلن گلیکول از فاضلاب ساختگی در راکتور لجن فعال دارای بستر ثابت بود. راکتور مورد استفاده در این مطالعه شامل یک مخزن مکعبی شکل به حجم کل ١٦ لیتر و از جنس پلکسی گلاس بود که ١٢ لیتر آن به عنوان حجم هوادهی در نظر گرفته شد و ٤ لیتر به ته نشینی اختصاص داده شد. همچنین ٢٥ درصد از حجم حوضچه هوادهی به وسیله بستر ثابت برای تشکیل بیوفیلم میکربی، پر شد . در این پژوهش افزایش بار آلی به منظور مشاهده رفتار سیستم طی دو مرحله متوالی و ابتدا از طریق کاهش زمان ماند هیدرولیکی در غلظت ثابت و سپس در مرحله دوم از طریق افزایش غلظت COD ورودی در زمان ماند ثابت مطالعه شد. راندمان حذف COD در زمان های ماند 8، 6، 4 و 2 ساعت و غلظت COD ورودی 500 میلی گرم در لیتر به ترتیب95/86، 95/12، 93/96 و 79/08 درصد بود . در مرحله بعدی و با توجه به نتایج حاصل از مرحله اول، راکتور در زمان ماند ثابت ٦ ساعت و غلظتهای COD معادل 1000، 1500 ، ٢٠٠٠ و ٢٥٠٠ میلی گرم در لیتر مورد بهره برداری قرار گرفت. راندمان حذف در غلظتهای مذکور به ترتیب 92/95، 88/54، 75/95 و 35/69 درصد بود. داده های این تحقیق نشان داد که راک تور لجن فعال دارای بستر ثابت دارای کارایی مطلوبی در حذف پروپیلن گلیکول است.

پروپیلن گلیکول، لجن فعال، بیوفیلم، تصفیه فاضلاب