فهیمه تیموری - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
مهربان صادقی - دانشیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد (تویسنده مسئول)
مهناز نیک آئین - دانشیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمدمهدی امین - کارشناس کارخانه ذوب آهن اصفهان

بی فنیل های پلی کلرینه آلاینده های زنوبیوتیک هستند که عموماً به عنوان PCBs شناخته می شوند. ترکیبات PCBs قادرند به طرق مختلف وارد زنجیره غذایی موجودات زنده شده و در بافت چربی آنان تجمع یابند. بنابراین قبل از راهیابی آنها به محیط، ضروری است به طور جدی بر روی روشهای حذف و یا کاهش این گونه ترکیبات پر خطر تمرکز نمود. هدف ازاین مطالعه بررسی نحوه تصفیه بیولوژیکی آبهای آلوده به ترکیبات PCBs با استفاده از راکتور بیوفیلم هوازی ناپیوسته متوالی (SBBR) بود. از دو ترکیب اسیداستیک و استن به عنوان حلال PCBs استفاده شد. بارگذاری راکتورها در محدوده COD معادل 0/75-0/04 g/l-d (حداکثر غلظت PCBs معادل 0/7 میلی گرم در لیتر ) انتخاب شد . در سیستم SBBR ، فازهای تغذیه ، واکنش ، ته نشینی و تخلیه به طور کامل اجرا شد . درصد حذف COD و PCBs در هر مرحله مورد بررسی قرار گرفت. در راکتور حاوی حلال استن بیشترین میزان حذف COD که در بارگذاری 0/4-0/2 gCOD/l-d رخ داد برابر با ٨٥ درصد بود. در راکتور دارای حلال اسیداستیک بیشترین میزان حذف در بارگذاری g COD/l-d 0/56 به دست آمد که برابر با ٩٥ درصد بود. میزان حذف PCBs ، در مدت زمان ٢٤٠ روز پس از راه اندازی راکتورها به بیشترین میزان خود یعنی ٩٩ درصد رسید. نتایج این مطالعه نشان داد که با استفاده از فرایندهای بیولوژیکی نظیر SBR می توان آلاینده های آلی مقاوم به تجزیه بیولوژیکی که از طریق برخی فاضلابها به محیط راه می یابند را حذف و یا در حد قابل قبولی کاهش داد. همچنین نتایج نشان داد که حذف آروکلورهای سنگین تر ترکیبات PCBs با استفاده از فرایندهای بیولوژیکی هوازی به زمان زیادی نیاز دارد.

بی فنیل های پلی کلرینه شده، تصفیه بیولوژیکی، راکتور بیوفیلم هوازی ناپیوسته متوالی