عادل فرزین - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی زلزله دانشگاه آزاد مراغه
محمدعلی لطف الهی یقین - استاد دانشگاه تبریز

در این پایان نامه مقایسه ای در رابطه با پاسخ لرزه ای سازه های جداسازی شده و جداسازی نشده با استفاده از جداگرهای لاستیکی – سربی (LRB) انجام گرفته و به همین منظور تعداد 6 ساختمان با تعداد طبقات مختلف (3، 7، 20) به دو صورت جدا سازی شده و جداسازی نشده با نرم افزار SAP مدلسازی و تحلیل شده اند. بدلیل نشان دادن رفتار غیر خطی سازه اصلی و همچنین جداگر ها از روش مدلسازی و تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی با سه عدد رکورد زلزله نزدیک گسل مقایسه شده است. در نهایت مشاهده شد که با استفاده از جداساز لرزه ای پریود سازه ها افزایش پیدا کرده و در هنگام زلزله اکثر تغییر مکان ها در خود جداگرها اتفاق افتاده و سازه اصلی به صورت یک جسم صلب در روی لایه جداگر باقی میماند. این موضوع باعث می شود که تغییر مکان نسبی و شتاب نسبی بین طبقات و شتاب کل ساختمان کاهش یافته ولی جابجایی کلی سازه افزایش یابد. با توجه به کاهش شتاب کل سازه مشاهده شد که برش پایه ساختمان ها نیز کاهش یافته است و همچنین به دلیل خاصیت میرایی جداگر ها مقدار زیادی از انرژی زلزله در جداگرها میرا می شود.

جداسازهای ضد زلزله ، پاسخ لرزه ای ، جداگر ها ، الاستومرها ، تغییر مکان نسبی ، برش پایه