هادی صادقی - دانشجوی کارشنای ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج، گروه معماری، هیدج، ایران

معماری پایدار یک رشته علمی است که به محورهایی چون آینده نگری، طراحی با بهترین روش های اکولوژیکی و پایداری فرهنگی، بومی، اجتماعی و اقتصادی و بالابردن آسایش زندگی انسان است. مفهوم توسعه پایدار یک تغییر مهم در فهم رابطه انسان و طبیعت و انسان ها با یکدیگر می باشد. با اینکه نتایج بحران های امروزی به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از راه حل های ارائه شده نسبت به مشکلات محیطی در م عماری پایدار، به نظر ناکارآمد و ناقص می آیند. چرا که با وجود ارائه راه حل هایی که در جه رفع مشکلات توسعه پایدار بر می آید اما رویکرد آنها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است و ارزش همبستگی طبیعت احیا نشده باقی می ماند. راه حل رسیدن به یک معماری پایدار این است که باید رابطه تنگاتنگی بین عناصر ساختمانی و نوع طراحی معماری ساختمان ها با بهره گیری از انرژی های پاک محیط زیست مثل انرژی خورشید، باد، باران و عناصر نیز محیط و صرفه جویی در مصرف منابع که با کاهش مصرف، استفاده ی مجدد و بازیافت منابع طبیعی و تلفیق عناصر محیطی با تکنولوژی روز و پیشرفته در ساختمانها و در نظر گرفتن محتوای فرهنگی- اجتماعی، بومی برای پیاده سازی فن آوری های محیطی باشد. روند پزوهش این گفتار از جمع بندی تعاریف آغاز شده است و با اصول، مبانی و نظریات گوناگون پیرامون طراحی پایدار بسط پیدا کرده است.

توسعه پایدار، طراحی پایدار، معماری پایدار