جلال برزین - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
سید سیاوش مدائنی - دانشکده فنی مهندسی دانشگاه رازی
حمید میرزاده - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

در این تحقیق پس از ساخت غشاء صفحه‌ای از پلی اتر سولفون بدون PVP و به همراه آن توسط فرایند جدایش فازی و با استفاده از عوطه وری محلول پلیمری در حمام غیر حلال، مطالعات SEM بر روی سطح، سطح مقطع و پشت غشاء انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده نشان داد غشاءهای تهیه شده دارای ساختاری نامتقارن می‌باشند. افزایش غلظت PES، باعث تغییر ساختار ساختار حفره‌ها در لایه نگهدارنده غشاء می‌گردد. همچنین حضور PVP در محلول پلیمری تا غلظتی خاص (8/2%) به علت افزایش سرعت جابجایی حلال و غیرحلال در حمام انعقاد باعث افزایش اندازه حفره‌ها و کانال‌ها گردیده و در غلظت‌های بالاتر (5%) باعث کاهش اندازه حفره‌ها و کانال‌ها می‌گردد.

غشا ء، پلی اترسولفون، پل یوینی لپیرولیدون، مورفولوژی، جدایش فازی