مژده فیضی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشکده معماری، شبستر، ایران
شهریار شقاقی - دکترای شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشکده معماری، شبستر، ایران
میرسعید موسوی - دکترای شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشکده معماری، شبستر، ایران

از آنجا که رشد بی رویه جمعیتی زیستگاه های طبیعی، کره زمین را به طور جدی مورد تهدید قرار داده است و مصرف بی رویه انرژی باعث تخریب چنگلها و گونه های مختلف گیاهی و جانوری گردیده است. رشد بی رویه شهرنشینی باعث شده است که انسانها به صورت غیر م سئولانه از انرژی های فسیلی استفاده کنند، لذا امروزه با گرمایش تدریجی کره زمین و تهدیدات جدی برای محیط زیست مواجه هستیم. این استفاده ناصحیح و سنتی از انرژی های فسیلی و عواقب ناشی از آن محققین را برآن داشت تا به دنبال یافتن روشهایی برای ا ستفاده از انرژی های تجدیدپذیر در ساختمان های امروزی باشند. امروزه به نظر می رسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن و به دنبال آن اصول معماری پایدار می تواند به خ وبی محققان را در جهت دستیابی به این هدف و رسیدن به الگوهای زندگی پایدار یاری رساند. در راستای کاربرد مفاهیم پایدار و توسعه پایدار در معماری، مبحث «معماری پایدار» یا «معماری سبز» کوششی است برای حفظ محیط زیست و آسایش برای انسانها. ساختمانی که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی پیرامون خود و در پهنه وسیع تر با منطقه و جهان دارد، «ساختمان سبز» یا «پایدار» نامیده می شود که هدف از طراحی این ساختمان ها کاهش آسیب بر روی محیط، منابع انرژی و به ویژه اکوسیستم هاست. هدف از پژوهش حاضر مطالعه کلیه عوامل و تعاریف مربوط به توسعه پایدار، معماری اکولوژیک، معماری سبز و رابطه آنها با معماری و ساختمان و وایراد تفاوت بین بحث های مختلف در همین زمینه از جمله حفاظت از محیط زیست، صرفه جویی در انرزی با طراحی اکولوژیک یا سبز می باشد.

محیط زیست، اکولوژی، پایداری، معماری اکولوژیک، طراحی سبز