فروزان فرخیان - گروه مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران
فرشته جادری - دانشکده مطالعات محیط زیست، دانشگاه پوترا مالزی، مالزی
پگاه سلیمانی - گروه مدییت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران

اولین نتیجه تمرکز جمعیت و فعالیت ها در شهرها، مسائل زیست محیطی بوده که به اشکال مختلف آلودگی هوا، آب، خاک، صوتی و غیره نمود پیدا کرده است. در بعد اجتماعی و اقتصادی نیز رشد سریع شهرنشینی به خصوص در شهرهای بزرگ، باعث مسائلی نظیر توزیع نامتعادل و ارسایی خدمات و ا مکانات، تفاوت فاحش در ارزش زمین و مسکن و شرایط زیستی آن و در نهایت اختلاف طبقاتی و جدایی گزینی اجتماعی اقتصادی شده است. در ایران، تمرکز گرایی بیش از حد فعالیت ها و امکانات و جمعیت در شهرهای بزرگ، عملکرد نامناسب سیستم حمل و نقل، استفاده نادرست از منابع انرژی و ناتوانی در برنامه ریزی های فرهنگی و اجتماعی در آگاهی رساندن به شهروندان در نحوه استفاده از منابع، میزان زباله، کاهش تولید آن، بازفات و غیره، در واقع مسئله ای است که به ناپایدار شدن هر چه بیشتر شهرها منجر می شود. در این میان شهر اهواز به عنوان یکی از کلانشهرهای ایران در سال های اخیر به دلایل مختلف از جمله پدیده گردو غبار، آلودگی آب رودخان کارون، وجود صنایع آلاینده در جوار مناطق مسکونی، مشکل دفع پسماندهای شهری و ... با مشکلات زیست محیطی فراوانی روبرو است. بنابراین توجه به توسعه پایدار زیست محیطی، جهت برنامه ریزی های کلان شهری و دستیابی به شهری پایدار امری ضروری به نظر می رسد.

توسعه پایدار شهری، شاخص های زیست محیطی، شاخص های توسعه پایدار