سهیل افراز - عضو هیات علمی گروه کامپیوتر ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل ، ایران

طی سالهای اخیر مقوله توسعه بازار و صادرات ازجمله مواردی بوده که بزرگترین دغدغه مدیران ارشد سازمانهای مهندسی و تولیدی را به خود اختصاص داده است. مهندسی معکوس در راستای بدست آوردن نمایش سطح انتزاعی از برنامه ها ، به کسب دانش از دست رفته و ایجاد مجدد سیستم پیچیده می پردازد که انتقال سیستم قدیمی به سیستم جدید و نگهداری ساختار آن از جمله کارهای مهندسی معکوس است . روشها و فناوریهای مهندسی معکوس نقش مهمی را در بسیاری از وظایف مهندسی نرم افزار و فناوریهای نوین و به تصویر کشیدن ساختار بیرونی نرم افزار توسط ایجاد مدلهای ایستا و پویا در سطح کلیبازی می کنند . اشاعه و نظارت برحسن اجرای فرایند سیستماتیک مهندسی معکوس و به کارگیری ابزارها و تکنیک های مهندسی در این فرایند نیز می تواند تاثیر بسزایی در دستیابی به دانش فنی تولید محصولات درکمترین زمان و با حداقل هزینه داشته باشد. در این مقاله ضمن بیان استراتژی های مختلف فناوری، جایگاه تحقیق و توسعه در دستیابی به آنها و سپس انتخاب استراتژی مهندسی معکوس به عنوان یک راه مناسب پیشرفت برای کشورهای درحال توسعه ارائه شده است .در انتها نیز نگاه منطق گرایی از نتایج تحلیلی این پژوهش و کارهای آینده را می آوریم .

مهندسی معکوس ، مهندسی مجدد، سطح انتزاعی ، استراتژی فناوری ، توسعه نرم افزار و سخت افزار