زینب جورکش - کارشناس ارشد زمین شناسی مهندسی دانشگاه اصفهان
رسول اجل لوئیان - عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان
امیرحسین صادقپور - عضو هیات علمی دانشگاه کاشان

در این مقاله اثر دراز مدت آب شور سرشاخه کرجای و آب نیمه شور رودخانه آجیچای بر شاخص دوم دو نوع ماسه سنگ مورداستفاده در بدنه و تکیه گاه سدخاکی سنگریزه ای و نیاز شهید مدنی واقع در شمال شرقی تبریز بررسی گردید در آزمایشگاه نمونه های سنگ برای مدت 90 روز در چهار وضعیت شرب نیمه شور شور و شور – شرب قرار داده شد و آزمایش دوام به صورت ماهانه بر روی آنها انجام گردید در وضعیت شور – شرب برای از بین بردن اثر تبلور نمک، آزمون دوام برای نمونه های قرارداده شده در آب شور، توسط آب شرب انجام گرفت آزمایشات نشان داد شوری آب و مدت زمان قرار گیری نمونه ها در آب بر روی شاخص دوام باعث کاهش بیشتری در شاخص دوام سنگ نسبت به آب معمولی می گردد و به عبارت دیگر شرایط محیطی آبهای شور در زمان 90 روز مورد مطالعه بر شاخص دوام سنگ تاثیر سوء دارد و همچنین وضعیت شور – شرب روند نزولی بیشتری را نسبت به سه وضعیت دیگر نشان می دهد میزان افت شاخص دوام در نمونه A پس از 90 روز به ترتیب در آبهای شرب، نیمه شور، شور و شور، شرب 53، 98، 23، 98، 45، 98، 94، 97 درصد و برای نمونه B به ترتیب 84، 98، 72، 98، 58، 98، 22، 98 درصد می باشد

سدخاکی - سنگریزه ای ، تبلورنمک ، زمان ، شاخص دوام