جلال جلیلیان - دانشجوی دکترای زراعت، دانشگاه تربیت مدرس
سید علی محمد مدرس ثانوی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
احمد اصغرزاده - استادیار موسسه تحقیقات خاک و آب تهران
محسن فرشادفر - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه

این آزمایش در سال 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسلام آباد غرب به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل: تنش کم آبی با 3 سطح (آبیاری در 85 درصد ظرفیت زراعی (I1)، آبیاری در 70 درصد ظرفیت زراعی (I2) و آبیاری در 55 درصد ظرفیت زراعی (I3)) در کرت های اصلی و فاکتور کود با 6 سطح (شاهد (C)، کاربرد 100 درصد کود نیتروژن توصیه شده (N) ، مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزو سپریلیوم (AA)، مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم + 100 درصد توصیه کودی نیتروژن (AA100)، مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم + 75 درصد توصیه کودی نیتروژن (AA75) و مایه زنی بذر با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم +50 درصد توصیه کودی نیتروژن (AA50) در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند . بیشترین میزان پالمتیک اسید و استئاریک اسید در تیمار های I3Cو I3AA100 حاصل شد ولی کمترین میزان آن ها در تیمار I1AA به دست آمد . تیمار های I1AA50 و I1C به ترتیب اسید اولئیک و اسید لینولئیک را به طور معنی داری افزایش دادند . در حالی که می زان اسید اولئیک و اسید لینولئیک به ترتیب در تیمار های I3AA100 و I3AA75 کمترین بود. به طورکلی، تنش خشکی سبب کاهش درصد اسید های چرب اولئیک و لینولئیک و افزایش اسیدهای چرب اشباع پالمتیک و استئاریک شد . کاربرد مایه زنی کننده های میکروبی در تلفیق با اوره به طور معنی داری درصد اسی د های چرب اشباع و اسید اولئیک را افزایش داد.

مایه زنی کننده های میکروبی، ازتوباکتر، آزوسپریلیوم، تنش خشکی، اسید های چرب و آفتابگردان