علیرضا فیروزفر - دکترای عمران، دانشگاه زنجان، دانشکده فنی، گروه مهندسی عمران، زنجان، ایران.
یاشار اصلانیان - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، گروه مهندسی معماری، زنجان، ایران.
علی شکوهی - دکترای شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، گروه مهندسی شهرسازی، زنجان، ایران.
رویا جلالی - دانشجوی کارشناسی جغرافیای سیاسی (آمایش و مدیریت سیاسی فضا)، دانشگاه تهران، دانشکده جغرافیا.

آلودگی آب یک مشکل جهانی است که به تجدیدنظر در سیاست منابع آبی در همهٔ سطوح احتیاج دارد. آلودگی رودخانه های شهری، علاوه بر پیامدهای زیست محیطی، می تواند بر سایر ساختارهای شهری از جمله فضاهای گردشگری نیز آسیب وارد نماید رودخانه زنجان رود که از جنوب شهر زنجان می گذرد از گذشته های دور به همراه باغات اطراف آن به عنوان یکی از مراکز تفرجگاهی زنجان محسوب می شود؛ اما متاسفانه از دو دهه پیش با ورود فاضلاب های صنعتی و خانگی به این رودخانه، علاوه بر آسیب های زیست محیطی، شهروندان شاهد نوعی از آلودگی هوا در محدوده به صورت بوی تعفن ناشی از واکنش های شیمیایی فاضلاب ها بودند به گونه ای که گردشگران را از حضور در این فضا مشمئز کرده و آن را به یک فضای بلااستفاده شهری مبدل کرده بود. در این مقاله که گزارش مستندی از یک مورد پژوهشی اجرایی است به تشریح فنی یک عملیات عمرانی هیدرولوژیکی در جهت احیاء یک قسمت مهم از این تفرجگاه شهری پرداخته شده است؛ این عملیات عمرانی، در فاز نخست شامل لایروبی لجن و فاضلاب و سپس انتقال فاضلاب های شهری به زیر بستر رودخانه و زیر پی گسترده پل تاریخی میربها با طراحی یک تونل ثقلی و بعد از آن تامین آب سالم بر روی بستر در محدوده تفرجگاهی رودخانهاست که با توجه به هزینه پایین اجرا و نتیجه حاصله در نوع خود بی نظیر محسوب می شود نتایج این عملیات عمرانی شهری نشان داده است بکارگیری روش های بدیع انتقال فاضلاب از بستر رودخانه هایشهری می تواند یک تهدید زیست محیطی را به فرصتی ارزشمند برای تامین فضاهای تفریحی گردشگری شهر تبدیل نماید

کنترل آلودگی، فاضلاب شهری، رودخانه های شهری، زنجانرود، زنجان