کیانوش ذاکرحقیقی - دکتری شهرسازی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان مدیرپژوهش و توسعه نهادبرنامه ریزی توسعه شهرتهران

امروزه، بخش هایی از بافت قدیمی تهران به دلایل مختلف اجتماعی - اقتصادی و کالبدی با کاهش شدید جمعیت روبه رو است. این امر سبب شده است تا به رغم وجود زیر ساخت های نسبتاً مناسب در مناطق قدیمی، نهتنها تعداد متقاضیان سکونت و فعالیت در این محدوده کاهش چشمگیری یابد، بلکه با گذشت زمان، نرخ کاهش آن نیز رو به افزایش رود. یکی از فرایندهای خودانگیخته این زمینه در دنیا، فرایند «اصال تبخشی 1»است که از دهه 1950 در آمریکا و اروپا آغاز شده و تاکنون ب هطور متناوب، دوره های اوج و فرود متعددی را پشت سرگذاشته و اینک در سال های ابتدایی قرنبیس تویکم مجدداً مورد توجه ویژه قرار گرفته است.این مقاله به تعریف واژه اصال تبخشی و تبیین فرایند و مراحل مختلف آن به صورت عمومی می پردازد و در پایان سعی می کند با طرح سؤالاتی، مسیر پژوهش های بعدی در این زمینه را هموار نماید

بافت قدیم، نیل اسمیت، مدل عمومی فرایند اصالت بخشی، انگلستان